Met liefde uit Buenos Aires.....

Get over your hill and see what you find there, with grace in your heart and flowers in your hair. (Mumford & Sons)

Daar stond ik dan, 26 januari 2015, op Schiphol. Alleen en met een dubbel gevoel. Wat had ik mij een andere voorstelling van deze reis gemaakt en hoeveel emmers water heb ik wel niet weggedragen in de afgelopen maanden? Allemaal verwachtingen en mooie beelden. Zoveel gebeurd en het was blijkbaar noodzakelijk dat het gebeurde. Dan maar allemaal tegelijkertijd. En toen ik die andere kant van de heuvel even niet zag, waren er zoveel mensen, vrienden en familie. Liefde! 

Ineens was er die film, over een vrouw die als jong meisje dakloos werd in New York en uiteindelijk afstudeerde aan Harvard. Regelmatig treedt ze op het podium om haar inspirerende verhaal te doen. ¨Fall in love with possibility¨ zei ze, en dat besloot na te jagen.

Waarom ik dit allemaal opschrijf? Zo openhartig.... Omdat deze reis niet is zoals alle anderen waarover ik blogde. Dit keer geen verhalen over parelwitte stranden en adembenemende uitzichten. Nee, deze reis maak ik niet omdat ik Argentinië wil doorkruisen. Volgend jaar, misschien...want het is een land om verliefd op te worden. 

Dit jaar liever even weg van alles en ik dacht dan ga ik mezelf proberen terug te vinden. Maar dat was niet nodig want ik nam mezelf al mee, al die tijd. En het besef dat dit goed is maakt me dat ik me weer vrij voel. Ik ben ik en leef nu voor 3 weken als een local in Buenos Aires! Mijn eigen Julia´s Tango momenten. Ik leer Spaans, heb een appartement gehuurd in het mooie Belgrano, geniet van de asados (bbq), quesedillas, empanadas en de fantastische Argentijnse wijnen. Ja, hier zou ik wel een jaar willen blijven. Wat voel ik me thuis in deze stad. 

Je wordt opgemerkt, mooi, lief en aardig gevonden. Heerlijk die ogen, die woorden. Jezelf weer de vrouw voelen die er voor de volle 100% mag zijn. Precies zoals ze is. 

Het is tijd om te focussen en tegelijkertijd dromen te verwezenlijken, met liefde als drijfveer. Ja, ook hier stond in de afgelopen week de kraam regelmatig open. En zo draaide een taxi chauffeur zich om, keek me aan en vroeg of het wel goed met mij ging. Hij zag me en luisterde. Het voelde als een ultiem geluksmoment. Kosten: 0 euro...

3 februari, mijn verjaardag, 32 jaar. Het is vreemd om je verjaardag te vieren in een ander land zonder familie en vrienden om je heen. Alleen en verrassend. In de afgelopen week heb ik een aantal hele lieve mensen ontmoet die mij de verjaardag van mijn leven gaven. Terwijl ik dit schrijf voel ik de energie stromen door mijn lijf, kippevel! Mensen die je nauwelijks kent en je zoveel liefde geven! Cadeautjes, een verjaardagstaart met kaars in een restaurant, feliz cumpleaños zingen met traktatie en eten in een fantastisch restaurant met de coolste verborgen bar waar ik ooit ben geweest. 1920, New York, wij waren er.....voor even uit de drukte van alledag en oog en oor voor elkaar. Wederom liefde en ik begrijp Typhoon beter dan ooit. Liefde is overal, als je het maar wilt zien en de basis ligt bij jezelf. Hoe cliché ook. Ik wist het wel, maar kwam er steeds niet bij. 

There´s a crack, a crack in everything. That´s how the light gets in. (Leonard Cohen)

Ben ik nu een ander persoon? Nee, want zoals ik al zei, ik was er al. En van die vrijheid geniet ik nu, eindelijk. Nog een paar dagen Spaanse les en dan op naar Uruguay. Mijn voeten voelen de grond stevig onder mij, het avontuur is nog maar net begonnen en ik heb er ongelofelijk veel zin in!!

Besos!

P.S. Terwijl ik de laatste woorden van mijn blog schrijf komt het volgende nummer voorbij uit mijn Spotify lijst, die op shuffle staat, en kiest voor ¨Zandloper¨ (Typhoon)    

Zo is mijn wereldbol cirkelrond.....